Bella canunt gentes

Guillaume Dufay (c1397 - 1474): Ecclesie mi­litantis, mot­tetto a 5 voci (1431). Ensem­ble Pomerium, dir. Alexander Blachly.
Questo monumentale mottetto fu probabilmente ese­guito in occasione dell’insediamento del papa Eugenio IV l’11 marzo 1431.

Triplum :

Ecclesie militantis
Roma, sedes triumphantis
Patri sursum sidera
Tamen cleri resonantis
Laudem pontifici dantis
Promat voce libera!

Gabrielem quem vocavit
Dum paternum crimen lavit
Baptismatis sumptio
Eugenium revocavit
“Bonum genus” quod notavit
Pontificis lectio.

Quod consulta contio
Qua nam sancta ratio
Sic deliberavit
Ut sola devotio
Regnet in palatio
Quod Deus beavit.

Certe Deus voluit
Et in hoc complacuit
Venetorum proli
Sed daemon indoluit
Quod peccatum defuit
Tantae rerum moli.

Dulcis pater populis,
Qui dulcorem poculi,
Crapulam perhorres,
Pone Lento consuli
Rem gregis pauperculi,
Ne nescius erris!

Pater naerens filio
Spiritus confinio
Det prece solemni
Gaudium Eugenio
Perfecto dominio,
In vita perenni!
Amen .

Motetus :

Sanctorium arbitrio
Clericorum proprio
Cordo meditantis,
Nequam genus atrio
Recedat ludibrio
Umbrae petulanti
Nam torpens inertia
Longa querens otia
Nescivit Eugenium;
Sed juris peritia
Cum tota justitia
Sunt ejus ingenium
Hinc est testimonium:
Pacem quaerit ommium
Exosus piaculi;
Et trinum daemonium
Daemonis et carnum
Pompam cinvit saeculi.

Quem color ipsi Poli
Dic scutum, quod attuli
Tibi, pater optime.
Sacrum det, quod occuli
Tui instar speculi
Cernant nitidissime!

Eja te, pulcherrime,
Querimus tenerriem,
Moram longi temporis
Ducimur asperrime,
Nescio quo, ferrime
Ad fulmentum corporis.

Una tibi trinitas
Vera Deus unitas
det coeli fulgorem,
Quem linea bonitas,
Argentea casitas
Sectavit in morem.
Amen.

Contratenor :

Bella canunt gentes, querimur,
pater optime, tempus:
Expediet multos, si cupis, una dies.
Nummus et hora fluunt magnumque iter orbis agendum
Nec suus in toto noscitur orbe Deus.
Amen.

Eugenio IV

E Pietà dorme

Antoine Busnois (c1430 - 6 novembre 1492): Je ne puis vivre ainsy, bergerette a 3 voci (c1460). Ensemble Pomerium, dir. Alexander Blachly.
La bergerette è un virelai provvisto di un’unica strofe; la sua struttura è dunque refrain – strofe – refrain.
A Busnois piaceva molto giocare con le note e con le parole. Il testo di questa composizione è un acrostico che rivela il nome della persona cui è dedicata.

Je ne puis vivre ainsy toujours
Au main que j’aye en mes dolours
Quelque confort
Une seule heure ou mains ou fort
Et tou les jours
Leaument serviray amours
Jusqu’a la mort.
Noble femme de nom et d’armes,
Escript vous ay ce dittier-cy.

Des ieux plourant a chauldes larmes
Affin qu’ayes de moy merchy.
Quant a moi, je me meurs boncours
Velant les nuits, faisant cent tours
En criant fort
Vengence en a Dieu, car a grant tort
Je noye en plours
Lors qu’au besoin me fault secours
Et Pitie dort.