Charles-Hubert Gervais (19 febbraio 1671 - 1744): Super flumina Babylonis, grand motet (Salmo 136) per soli, coro e orchestra. Marie Perbost e Déborah Cachet, soprani; Nicholas Scott, haute-contre; Paco Garcia, tenore; Benoît Arnould, baritono; Choeur du Concert Spirutuel e ensemble Les Ombres, dir. Margaux Blanchard e Sylvain Sartre.
- Simphonie – Super flumina Babylonis, illic sedimus et flevimus: dum recordaremur tui, Sion
- In salicibus in medio eius suspendimus organa nostra [3:08]
- Quia illic interrogaverunt nos, qui captivos duxerunt nos, verba canticorum [5:02]
- Et qui abduxerunt nos : hymnum cantate nobis de canticis Sion. Quomodo cantabimus canticum Domini in terra aliena? [5:33]
- Si oblitus fuero tui, Ierusalem, oblivioni detur dextera mea. Adhæreat lingua mea faucibus meis, si non meminero tui, si non proposuero Jerusalem, in principio lætitiæ meæ [7:59]
- Memor esto, Domine filiorum Edom, in die Jerusalem qui dicunt: [10:58]
- Exinanite, exinanite usque ad fundamentum in ea [13:16]
- Filia Babilonis misera : beatus qui retribuet tibi retributionem tuam quam retribuisti nobis [14:08]
- Beatus qui tenebit, et allidet parvulos tuos ad petram [15:18]
la regina gioiosa 